In de afgelopen weken is onze woordenschat een stuk beperkter geworden en zeker de afgelopen dage tijdens de Abel Tasman Coastal Track. Veel meer dan prachtig, fantastisch en geweldig komt er vaak niet uit bij ons... Het was heerlijk om hele dagen buiten te zijn en steeds de mooiste uitzichten te hebben. We hebben drie dagen gelopen en elke nacht in een hut overnacht. In die hutten is geen warm water, geen stroom en geen gas, dus eten en kookspullen moesten we meenemen. Elke avond gingen we vroeg naar bed omdat er niet veel te doen was en er geen licht was zodat je al vroeg niet meer kon lezen. Slapen ging beter dan verwacht, vooral als de muggen stil werden en zeker de laatste nacht toen er geen snurkende mannen op onze kamer lagen... Het eten hebben we met een klein brandertje warm gemaakt en was nog verrassend lekker! Wel een beetje weinig dus vanavond hebben we uitgebreid gebarbecued!
Het lopen van de Track was prima te doen, meestal liepen we ongeveer 4 uur en dat geeft onderweg genoeg tijd om een tijdje aan een van de vele stranden te liggen, heerlijk ontspannend ?. De stranden waren prachtig, heel apart is dat direct achter het strand hele mooie bossen liggen. Prachtig groen en dichtbegroeid met veel verschillende exotische bomen. Het lopen was prima te doen, al maakte de grote tas het nog wel een beetje zwaar. We hebben bij de Tongariro crossing wel gemerkt dat de knie van Annemarie niet al te veel klimmen en dalen aankan, daarom zullen we de Kepler Track afzeggen en gaan we in Fjordland wat dagtochten lopen. Dat geeft ons wel weer tijd om iets extra's te doen, waarschijnlijk walvissen bekijken in Kaikoura, ook niet verkeerd! Op de tweede dag hebben we het 's morgens lekker rustig aan gedaan. Daar hadden we een goede reden voor want we moesten een baai oversteken die alleen bij eb min of meer droog kwam te liggen, onze eerste ervaring met wadlopen?. Het weer was heerlijk op de eerste twee dagen en de derde dag hebben we een uurtje in de regen gelopen, de vierde was het weer strak blauw, dus jammer om weg te gaan! Vanmorgen moesten we nog een klein uurtje lopen naar het strand waar we door de watertaxi zouden worden opgehaald. We kwamen een uurtje aan voordat de taxi zou komen maar die was er toch al om kajaks af te leveren. Meevaren mocht maar de schipper zei wel dat hij een beetje haast had. En dat hebben we geweten! Het was eerder water-formule-1 te noemen... Supergaaf!! Ook leuk om de route die we gelopen hebben eens vanaf het water te bekijken. Nadat we de auto hadden opgehaald, zijn we langs de Split Apple Rock gereden en daarna opgezocht waar het mooi weer is: het hele Zuidereiland, daarom gaan we nu verder naar het zuiden: op naar de Alpen! Nu zijn we in Westport en rijden morgen verder langs de Pancake Rocks en een kolonie zeehonden!